.../ Kainatı Seyrettim Gönül Evim’den…
Bir Dost eli, Adem ararken,
Gördüm ki bir Adam bile yok imiş…
Var ise de eğer,
Gönül’den Seven bir Yoldaş yok imiş…
Şimdi Ben de farzettim ki,
Zaten Dünya denilen bir şey de Yok imiş..
Kayıt Tarihi : 10.8.2011 09:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ya gerçekten İnsan kalmadı, Ya da bize kalmyıor insanlar...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!