Adem ve Âdem Şiiri - Muharrem Abut

Hiçbir şeyi bilmem ben,
Kendimi bilmekten önce.
Önce kendimi bilirim,
Sonra eli.
Ve bu yüzden hiçbir insan kıymetli değildir,
Kendini bilen insandan önce.
Sonra gelir öteki şeyler haddiyle,
Haddini biliyorsa şayet adem.
Çünkü zaman, demini, Âdem’den alır.
Mekân, Âdem’le şereflenir.
Âdem, yaratılmış ilk insandır.
Ve ilk insan çıplaktır.
Yani eşittir yekdiğeri ile.
Farkı yoktur,
Kendisinden farksız olanla.
Kendini farklı göstermeye çalışmaz.
Saklanmaz, saklanamaz farklı olmayandan.
Saklanıyorsa adem, Âdem olmaz;
Ademe, Âdem denmez.
O ademe, Âdem diyene de
Adam denmez…