Adem uyanmadan Şiiri - Şair Hayali 2

Rûz-ı ezelde hâk-i vücûdum elenmeden
Cân tıflı dahi ten beşiğinde bulunmadan

Ser-geşten idi zerre gibi cân ile gönül
Mihr ile meh bu dâ'irelerde dolanmadan

Ayağına akardı yaşım bir sehî-kadin
Cân çeşme-sârı hâk-i bedenle bulanmadan

Bir özge âlemim var idi aşk-ı yâr ile
Adem henüz hâb-ı ademden uyanmadan

Pervâne kıldı şem-i cemâlin hayâlî’yi
Kandîl-i mihr tâk-ı sipihr üzre yanmadan

Türkçesi:

Ezel gününde vücudumun toprağı elenmeden, can henüz tene girmemişken, can ile gönül baş kaldırırdı sarhoşlukla, ay ile güneş evrende dolanmadan.

Ayağına akardı gözyaşlarım mahzun yarin, can bedene girmemişken. Sevgilinin aşkıyla farklı bir haldeydim, Adem dahi yokluk aleminden uyanmadan.

Hayali kelebek oldu yüzünün mumunun etrafında,
güneşin kandili 7 kat gökte yanmadan