dünya kendi söküğü.
fen ile açlığı aynı derecede yıkayan
ve yumruğu sadece yuhalamaya yetkin bir sevdadır ağzı
tetikte vakitli vakitsiz çağrılan kurşun bakışlıymış
ağacı ormanda değil
bahçesinde sürgün türkülü severmiş
kalbiyle kabri bir olanların öyküsü
eleştirisi ve teklifi kışın kara muhalefeti
hangi tekmeyle aralandıysa kapıları evde olmayan herkes için
kaldırın arşı
bu kan, kesinlik derecesinde muktedir
sevdirmeyecekler inlerimi.
bütün eklemleri onüç yaşında bir kadını taşlamayı
bugün gazeteler ve gümüşlerin çağırdığı sese benzetirler.
haber olunur bu sokaktan gençliği gittiydi.
hüznü ilkle ikinin arasında çabucak
akşamla ay gibi gerçekçi
tüccarlar ve sanatçılar gibi alenen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!