Batan bir gemi olmus dünya
Takan can simitini;
Unutmus can dostunu
Kardes görmez olmus öz kardesini
Askla kalbin yolu ayrilmis
Sen bilmiyorsun!
Kac kere mücadele edip de, kendime yenik düstügümü
Bu kalbi söküp ucurumlardan attigimi
Gururumu ayaklar altina alip ezdigimi
Sen bilmiyorsun!
Mersin'den Adana'ya dogru
Dolmus ya da minübüs
her ne gidiyorsa artik
binecen
Dolmus amcaya sor
seni nato yolunda birakabilir mi?
Sokak lambalarinin öksürügü uyandirir
Soguk ve keskin kaldirim taslarina
Yüzün günesteyken.... (rüyada)
Yüregin karanliga uyanir
Yillarin tozu altinda bir ani,
Sana yazarken bile icim aciyor,
ama yine de avazim ciktigi kadar susuyorum
Kan damliyor parmaklarimin ucundan beyaz sayfalara...
Sen bunu göremezsin!
Bembeyaz umutlar var bu safalarin derinliginde, damarlarimdan akan üzerine...
Hatırlar mısın bulutlar içinden,
Yüksek Sadakat ile uçarken İstanbul’a
Bakışlarımız bile yabancıyken
Nerden bilecektik aşkın yanıbaşımızda olduğunu
İstanbul’daki o geceyi hatırlıyorum
Sen hayatima girmeden önce,
depremden zarar gömüs bir bina gibiydim
Hala yüregimde o büyük sarsintinin izleri...
Bir daha sevemez bu yürek,
sevse de ikinci bir sarsintiya gelemez,
dayanamaz diyorlardi...
Ardindan baka kalan gözler
Anlamini kaybetmis gözlerinde
Tüy kadar hafifken seni bekleyen mutluluk
Rüzgarin esmesinden korkacaksin
Geceler daha karanlik
Bir kendimi aldim yanima,
Bir de gümüs kapli defterimi
Ömrümü sana biraktim, karsiliksiz
Yalan sevdalar ekilmis yüregimi de
Belki bir kac ani gizlenmistir bendime
Kimden esinlenerek siir yazar ki sair
Haykirmadikca dörtlükler, dizeler ve heceler
...nerden bilecek insan?
Verimli kalplere sevda sözcükleri ekilmisse,
Okumadan yeserdigini göremezsin ki...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!