Adem Putu Şiiri - Faruk Bakuri

Baştı bahur nubar sam
Evi bakur sır asam
Nubar o tanrı hisse
Onunla olur yasam

Ma der ki suyum sende
El erim nuru mende
Ma-evi gök yurdunda
El olur biter tende

Ay o kut lek yani gel
O gel’di gelan hem hel
Ad güneş ay’ı land yurt
Adlan yurt olur emel

C güneş evi de can
Can o cin adem ruh man
Ad ateş em de evin
İçinde hak ruh’tu şan

Ruh güneşi o insan
San ateş in’i ruh san
Ay ini hemde kul kal
Onunla kondu yasan

Bakır mis oğul göklü
Misafir pirde haklı
Can kanı ruhun evi
Ateşte suyu saklı

Landı ay hem de de nal
İn Cuma huma egal
Bedel o ulu hane
Hem de o kapı kanal

Geb beden ruh ta nut’u
Nut varın geb’in kutu
Geb’le nut bürütüne
Denilir adem putu

Sine ay yıldız başın
Yıldız o güneş beşin
Sinede yürek atar
Yıldızda usun düşün