ADEM'le HAVVA'dan UYARI
Namluya sürdüm fişeği
Gez-göz-arpacık,
Nişangahım; tam alnının ortasıydı.
Parmağım çekmek üzereyken tetiği,
Birileri beni uyardı.
Baktım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
