Ademin....
Yaratanı bir idi...
Ademe....
Şekil vereniydi...
Nefes vereniydi...
Her şeyi öğreteniydi....
Adem de...
İlk O'nu bilir idi....
Lakin...
Adem zayıf idi...
Havva ile birlikte....
Şeytanın dediklerini
Doğru bildi....
Yaratanını ikinci...
Şeytanı birinci sıraya aldı...
O kanan idi...
Bunun karşılığı da...
Çıplak kalmaktı...
Cezası da...
Makamdan kovulmaktı....
Adem...pişman oldu...
Ağladı...yakardı...
Sonunda bağışlandı....
Yaratanını ilk bildi...
Şeytanı sildi...
Adem oğlunun....
Rab'binden öne aldıkları...
Şeytanın oyunları idi...
O oyunlar ki...
Adem oğlunun ateşleri idi...
Bu ateşleri söndüren ise
Yaratanın sonsuz rahmetiydi...
Bunu kazanmak için...
Rab'bini....
Hep ilk bilmekti....
Kayıt Tarihi : 4.3.2011 11:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şeytanın oyunları....ateşe... Rab'bimin rahmetleri...cennete götürür....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!