Sıra sıra mevsimler dizdin,
Mantar gibi çoğalan anılar ve düşüncelerle.
Yağmurla karışık tadını aldın toprağın
Tahıllarda büyüdün, bulutların gözeneklerinde.
Derya gibi parçalara ayrıldı düşüncelerin,
Sessiz...
Gözlerin daldı sebepsiz.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta