Adem ile Havva Şiiri - Orhan Tuncay

Dalında dururken sulu elma
Hele bir bilen demişken “Hey alma! ”
Senin neyine gerek Adem
“Dur şeytana kanma! ”

Daldan sallanırken bilgi
Nasıl bir cesaret seninki?
Öte yandan cehaletten kurtaran
Havva ile kurulan bu yakın ilgi

Şeytan’a mı Havva’ya mı uydun sen?
Aklın karıştı bilip bilmeden
Kaburga kemiğin mi neymiş?
Hem Havva yokmuş ki önce senden

Şişeden cin çıkartmışsın
Kaburgandan afet yaratmışsın
Üzülme Adem kabahat sende değil
Bu işi zaten bir bilene bırakmışsın

Şimdi hem bil, hem acık, hem öl
Dünyayı kalabalık kılsın her yeni döl
Adem kaderine razı olmaya bak
Havva’sız bu evren ıssız bir çöl