Ey fâni sevgili!
Aşkın bir yulardı boynuna atıp,
Oradan oraya sürdün Adem'i;
Derdine daha da dertleri katıp,
Taşlardan taşlara vurdun Adem'i..
Vesile oldun da buldum belâmı,
Esirgeme, ne var! Biraz kelâmı,
Çok mu görülüyor Allah selâmı?
Ne arayıp ne de sordun Adem'i..
Niçin yüklenirsin de günâhını?
Aldın öylesine gönlüm âhını,
Unuttun sanırım gökte Şâh'ını?
Zirâ paramparça kırdın Adem'i..
Oysa ne ümitler sana bağladı,
Hasretinle nasıl yürek dağladı,
Ardından hep gizli gizli ağladı,
Vefâsız! Ellere verdin Adem'i..
Tarsûsî kulun mu tavrın kınardı?
Anladım ki Allah senle sınardı,
Sâyende gözlerim sanki pınardı,
Acep niye hakir gördün Adem'i?..
"Adem KAÇAR - 22/03/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 22.3.2018 22:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!