Adem, Havva, Huri ve Nuri

Bak güzel kardeşim
Umrunda değilim biliyorum
Bildiklerin anlamana yetmeyecek
Onu da biliyorum
Diyorum ki
Bana ciddi şiirler yazdırmasan mı
Kavgalar olmasın şiirime konu
Ben aşktan, çiçekten, böcekten bahsetmezsem
Pek hayra alamet değil bu
Hayır değil bu işin sonu

Acılara sevinmesen mi artık
Başkasının yüreğindeki sızı
Yüzünde güller açtırmasa mı
Herkes Adem oğlu Havva kızı
Şu vicdanına bi bakıversen diyorum

Ne Deniz’ler boğulmuş senin kafanda
Dal bırakmamışsın çiçekleri katlederek
Hala vazoları süsleme derdin ne
Çiçek ölmüş diyorum çiçek

Aynı göğün altında yaşıyoruz
şiir oku, şarkılar söyle
merhametli ol mesela
Başka bir mahallenin kedisini sev
İncitme senden ufak diye karıncayı
Közleyip durma körelmiş yüreğini
Yoksa mahşer günü ben cehenneme
Sen cennete gittiğin vakit
Al yanaklı Huriler değil
Pos bıyıklı Nuriler karşılayacak seni.