Adem Gibi Şiiri - Fırat Ülümen

Kendimi yemesi yasaklanmış olan meyveyi bile bile yiyen adem gibi hissediyorum.
Beni cezalandıracağını bile bile elimi uzatıyorum.

Onca sevenimi ve hayatımı nefsim yüzünden o hedeflediğim meyve için harcıyorum.

Beni adem gibi:
dünyaya salan,
bu hayatla sınayan,
elimdeki cennetten eden,
beni çaresizlik ve mahçup bir insan haline getiren,
ölümü düşünen ölümle sonuçlanacak bir hayata mahkum gibi..

Sen; elimden aldığın,
hayatıma sebep olan,
beni ölümlü dünyaya atan o yasaklanmış meyve.
Ben ise adem gibi hissediyorum.
Ademindemi kaderinde vardı bunu yaşamak,?
Yoksa sadece o güzelliğin uğruna bir tercihimiydi,?