Adem Eriş Şiirleri - Şair Adem Eriş

cansız tablolarda hayal ettim hep aşkı,
gözleri donuk kadınlar bana bakardı,
tutamadığım bir elin sıcaklığı vardı hep,
ıslak dudakları kurumazdı,
çekerdi bir arzu beni derine,
seni buldugum an anladım,

Yolunu şaşırmış bır kuşa dönmüş tüm hayallerim,
Senden sonra sen eksisi,
Huzursuz gecelerimde daha fazla yaşlanıyorum sanki,
Gözümde hala gidişinin ayak izlerine benzeyen umudun beklentisi……
Ne kalmışsa seni andıran bir bardak suda boğuyorum tüm hayallerimi,
Belkide aynalardan kaçısım bu yüzden,

Ferhat olup delmesem de dağları, Kerem gibi yandığıma inan, Yusufa benzemese de ömrümün bahtı, Mecnun gibi kaldığıma inan... adem eriş

Benki;
Sensizliğin ertesinde kaç geceyi bekledim sensiz,
Enkazında kaldım en kuytu sabahlann ortasında,
Nedendir diye sorma bu halim,
Ben acını, ayrılığını,
Ben ki sensiz taşıyamıyorum,

Hangi harten çıkarsam gözlerini
,kelimelerin bütün sonları aynı,
oysa sen benım bakışımdaki daha rengi kurumamış yağmur damlasıydın,
kayıp düşsen ellerimden,
gözlerimin mabedine sığmaz gözyaşların...

Gece miydi seni dolu dolu yaşatan,
Yoksa gündüzlerin mi kifayeti yoktu,
Oysa böyle kurmuştuk bu aşkın sonunu,
Sen böyle mi olmalıydın?
Bir gün ansızın gelip ve hayallerine sığmayan bir ben,
Dolup taşmıştı gururun,

Uzak yakın demeden gidişin benden,
bütün sabahlarımın yokluk acısı oluyordu,
şimdiki zamanlarda arıyorum seni,
oysa sen benim şimdilerimde hiç olmuyordun,
dünü bulanık geçmişim,
yarına uzak düşlerimdeydin,

Önce tutuştu deniz,
Sonra garib bir azaba dönüştü,
Ayın şafağında kayboldu yüzün,
Ve….
Karardı gökyüzü gidişinin matemiyle,
……gök kubbede senin adın………

Hangisi daha geçekti hayatlarımızın,
hangimizinki daha acı,daha anlatılır,
hangimizdik yalan olan,hangimiz gerçek,
anal hasretin orta yerinde özlem duyan hangimizdik,
acı çeken,aynı zamanlarda kavustuk aynı zamanlarda veda ettik gerçeklere ve sevgileri bir sanal ekrandan savunduk….
Bumuydu aşkın gerçeği…..

Giderken sana bıraktım bütün gülüşlerimi,
Mutluluğum sevindim hüznüm sende kalmış,
Ne çıkar fark etmesem de doğan şu güneşi,
Senle dolu gecem gündüzüm sende kalmış.

Alışamadım bu zorunlu dönüşlere,