Belki durmadan koşuyoruz,belkide koşmaktan
yorulanlardanız
Ama hepimiz çarpmadık mı 'AŞK ' denen o görünmez sağlam duvara
Düşünmedik mi sabahtan akşama yada akşamdan sabahlara
Kurmadık mı çalar hayallerimizi beyin komidinlerimizin üstüne
Hissetmedik mi parmaklarımızın ucundaki 'ZİPPO'çakmak hızındaki ateşi
doğum ve ölüm arasına sıkışmışız
sabah ve gece arasıda olduğu gibi
ellerimizde hayallerimiz,sırtımızda anılarla
gidiyoruz son dediğimiz başlangıca
kırıp döküyoruz bazen nesneleri yada kalpleri
Bir küllük gibiyim bu akşam
İçinde onlarca izmarit barındıran
Farklı dudakların hissettiği
kalbin ağlarken feryat figan gitmek için yare
ne sende var,nede elde bir çare
avuntular,keşkeler bahane
geçer yıllar,söz anlatamazsın kalbe
gider ayakların geri geri,yarından beklentisiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!