Ayın şavkı küsüp gitmiş geceden
Âlem uykusunda, zifir karanlık
Bir şair dem'lenir mısra heceden
Satırlar karalar, zifir karanlık
Bir şafak atarmı gamlı gönüle
Ahuzâr çekmeyen âşık mı olur
Gözden yaş dökmeyen maşuk mu olur
Gönle od düşmeyen Zahid mi olur
Mihmansan kapıda, zor gibi gibi
Neylersen elinle o kalır kâr
Zorlama Gülümseyiş
Zorlama bir gülümseyişti belli,
Yüreğinin kırgınlıkları gözlerinde...
Sadece hissedebilenler görürdü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!