Adem Elması Can Şiiri - Hasan Uğur Taşçı

ben hangi kasırgalardan düşmüşüm
deli gibi su veren çavlanlardan
gelecek ağrısına sızlana sızlana
örtüsü etimdeki düşten de öte
zamana ayarlı kırıla döküle

her sese hüzün kesen elleri sabır
direniş günlerine örgülenen ömür
masallarına inandığımız zeytin dalı
ten nerde, nefes nerde, sen neredesin
yok hükmünde öpüştüğüm dünyamla

ateştim aslında. yaşamın iki uçunda
cemresi tüten topraktım ileriye döllenmiş
ayetler okunup adım dualarla konan
kütüğüne çivi çakılan şah damarımla
büyümeye öykünen adem elması bu can

har ağacına yaslanıp konuşurken tanrıyla
gidenler gitti, indiler amansız yalnızlığa
bıraktım sesimi esrik bir yaprağa
şimdi külüm ıssız denizlere bırakılan
rutubetli ruhlar çarpıyor yüzüme...