Adem'e Sövgü Şiiri - Serkan Şahin 3

Elmayı kemirmenden gelmişse başıma bu musibetler,
Üstelik, yalnız çekirdekleri kalmışsa benim torbama,
Kızsan da bu,
Uhud'da tepeyi terk etmekten daha fenadır.
Ne yazık ki haklıdır benim kuyruğumun şifasız sancısı.
Eminim ki Ademoğulları, o baş belası dillerini
Adem'e fütursuzca küfretmek için kesmiyorlar
Revâdır Adem'e ciğerlerimizden yükselmiş en afilli küfürler.
Hatta Ademoğulları'nın dehaları,
Bir zaman makinesi bahşetseler bana,
Adem'i, Havva'ya vesvese veren yılanın zehriyle öldürürdüm.
Hiç titremezdi ellerim.
Şimdiyse hayal kırıklığına kapılarak,
Teknolojik yetersizliğinden ötürü
Zamana makine uyduramayan Ademoğulları'ndan ben,
Çarığının altı topraktan ziyâde çamurla uğraşan bir postacı,
Sekiz-beş müptelası bir memur olarak,
Her ne kadar istemesem de
Ekmek paramdır boğazımın tokluğu,
Adem'e bok boğazını tutmasına dair zarfları bırakmak için,
Diyar diyar gezdim nerede olduğunu bilmeden.
Çatısız fakirhanemin yolunu kaybettim.
Gökkubbede kutup yıldızı yok,
Adem'e küfrettim.