Sürgün olduğu yeri özlüyor insan
Bütün çaba geriye dönmek için
Çalışmanın,
İbadetin,
Uykusuzluğun,
Pişmanlıkların sebebi malum…
Kimi işini özler,
Kimi eşini,
Kimisi yurdunu.
Kimi evini
En çok da çocukluğunu özler insan
Ve hasret duyar sürgün olduğu yere
Ah Âdem Baba,
Havva Ana!
Kovulmasaydınız Cennet’ten
İçimize ekmeseydiniz hasretlik tohumunu
Güle oynaya yaşasaydık ne vardı!
Kayıt Tarihi : 24.10.2019 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Ekmeden biçmeden hoş geldin ortağım"
"Ne kadar emek o kadar yemek"
Hayırlı sınavlar kardeşim.
TÜM YORUMLAR (1)