İşte orda, duruyor öylece karşımda.
Ayakta…
Neden geldin buraya
İnanamıyorum gözlerime
Hayırlar imamesi kırık tespih daneleri gibi diziliyor boğazıma.
Hayır, hayır
Sonbahar
Hayat hiç affetmedi beni
Kustu kinini üstüme bir sabah
Kaydı ayaklarımın altından
Sen gidince muskasız kaldım
Kaç baharı hazan eyledin gönlümde
Sensiz kaç yılan yuva kurdu koynumda
Hasret kuşandım her gece
Avuç açtım,
Dualar ettim hece hece
Rüyalarımı yüzdürürdüm sende
Kem gözlere inat
Koşardım yanına
Soğuktan üşüdüğümde
Tenimi ısıttığım sahilimdin sen
Rüyalarımı yüzdürürdüm sende
Uyan
Hayra yor düşlerini
Bırak akıp gitsin zaman
Kayıp gitsin hayat avuçlarından
Takılıp kalma
Daha fazla yağmalı yağmur,
Islanmalıyım iliklerime kadar.
Akıtmalıyım içimdeki zehiri
Yağan yağmurla toprağa.
Arınmalı bedenim bedeninin kirinden
Sonra Güneş açmalı
Çökmüşüm dizlerim üstüne
Ellerim göğsümde kelepçeli
Titriyor nasırlarım
Yüreğim duada
Kapı yok
Duvar yok
Bir Adım Yok Benim,
Ne Gidecek Yerim Var Ne de sığınacak bir limanım
Herkesten bir parça taşırım içimde
Herkes içimde kanayan bir yara
Hiç biri bir ben olamadı
Hiç biri bir sen olamadı....
Gereksiz cümleler kuruyorum bugün.
Yerli yersiz bağırıyorum büyük harflerle
Beyaz sayfalara
Olmuyor
Yapamıyorum
Düşünemiyorum bile…
Kaba saba bir adamım işte
Laftan anlamaz,
İpe sapa gelmez biri
Saçları tel tel dökülmüş
Sakallarına aklar düşmüş
Halden bilmez biriyim işte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!