Adem Babanın Mirası

Kronik rahatsızlığı olan cümlelerim var benim.
Hastadır benim dilim içinde isminin olduğun cümlelere.
Bir daha görmeyeceğimin verdiği hüzün kalbimi yatalak bıraktı.
Üzgünüz biz kalbimle
Seni sevmem, elmayı yiyen adem babamızın mirasına ortak etti beni onu dünyaya beni cehenneme sürdüler.
Günahkar değilim ben
Değilim ben günahkar
Yoksa sevmenin günahını yazmayı mı unuttu sevmeyi yaratan?
Günah olanı sevmedim ben sevmeyi günahlaştırma
Sen bir elma değilsin ki sevgilim dalında kopartayım seni
Ben de adem değilim ki sana kıyayım
Cennette de değiliz ki uğruna dünyaya katlanayım.