İlk atamız Adem ve anamız Havva
Hüzünlü bir şekilde gönderildiler dünyaya
Bir anlık gaflet patlamıştı pahalıya
Bin pişman olmuştu uyunca nefsine
Pişmanlığı yaşadı son nefesine dek
Bitmeyen çile, arttıkça artan ıstırap
Ölümüne kadar süren bir azap
Rabbine karşı çok mahcup
Ama öylesine bir yakarış ki
Gözlerinden süzülüp akan yaşlar
Hala mü’minlerin yüreğinde çağlar
Rahmanın mağfireti yağdı üzerine
İlk insan ve ilk peygamber payesi verildi kendisine.
08.01.2019 Kocaeli
Kayıt Tarihi : 21.1.2019 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!