Adem Armağan Şiirleri - Şair Adem Armağan

Sükuti kardeşim,şükür görüştük,
Yolcu idim mâlum,sohbet az oldu,
Yıllar önce şiir yazıp güreştik,
Vaktim geldi ortam tuzla buz oldu....Adem Armağan

Selamın alınca, koşarak geldim,

Yazıp tükenmeyen hecelerimde,
Yaş akar gözümden,sil ela gözlüm,
Gönülde bitmeyen acılarımda,
Bensiz saçlarını,yol ela gözlüm.

Seni bekler yarin,yeter gel gayrı,

Allâh'ı bırakır da puta tapar,
Kılıfa girer münafıklık yapar,
Fesad çıkarır da yalana kaçar,
İnsanı aldatan münafık çoktur.

Müslümanım der, şeriata çatar,

Hidayet mahrumları helvadan put edindi,
Bazı karanlık güçler,insanı put edindi!
Bunların,gözleri kör,kulağı sağır idi,
Zulmeti terket, Nur'a gel gayrı insanoğlu.

Hidayet yolundan sapınca, herşeye tapar,

İman ettik derler sözde!
Yoktur imanları özde,
Aldatır mü'mini düzde,
Her insanı mü'min sanma.

Kalıbı hoşuna gider,

Sınav için geldik,bizler buraya,
Sarp yokuş aşmazsan,düz neye yarar,
Mahşer günü Mevlam,dizer sıraya,
Hakikat çalmazsa,saz neye yarar,

Göz hain bakarsa,Allah'ım bilir,

Sabredenler zarar etmez kârdadır,
Musıybet başına gelen, zordadır,
Her sıkıntıya katlanan kârdadır,
Sabredenlerle Allah beraberdir.

Cahille dost olma, hüsrandasın,

Allâh'ın her işi yerli yerince,
Tekir yaylasında,hava serince,
Sağlıklı oluyor insan,gezince,
Herşeye ibretle bakmalı insan.

Dağlar olmasaydı denge olmazdı,

Adliye önünde çınar ağacı,
Vatanda paryalık,zorumuş dostlar,
Yurdunda gariplik,zehirden acı,
Vatanda paryalık,zorumuş dostlar,

Harama hürriyet,helala yoktur,

Peygamber önektir,git izinde ol,
Taguta uyma ha, değil çıkar yol,
Ahlakı Kur'an'dı Rasülullahın,
Fayda gelmez sana,tuzaktır sağ, sol.