Adem Armağan Şiirleri - Şair Adem Armağan

Erciyes dağında kar,tipi çoktur,
Kalbin katılaşmış,insafın yoktur,
Seni arar yarin,selam vermezsin,
Bana böyle yapman,kalbime oktur.

Şuurlu şairlerin,hikmetli sözleri hoştur,
Çoğu ozanların şiiri bilmem ama boştur,
Dünyaya bağlıyız gafletteyiz,koştur ha koştur.
Zamane insanının hilesi çok dünyanın.

Kırk yıl oldu vatanımdan ayrı gurbet eldeyim,

Saygı,sevgi olsun, hem sev hem sevil,
Dünya fani,sınav için hazırlan.
Zengin için değil,Rükuda eğil,
Dünya fani,sınav için hazırlan.

Dostla buluşunca mutlak gülümse,

Güzel gözlerinden eyleme sürgün,
Sevdan ile doldum,aşığım sana,
Özlüyorum seni,sevdiğim hergün,
Sevdan ile doldum,aşığım sana.

Leyla ile mecnun gibi aşıkız,

Sevelim,sayalım diyorum sana,
Toprak altı vardır sorarlar bize,
Kollarını niçin açmazsın bana,
Toprak altı vardır sorarlar bize.

Acı çektirenler,çeker bilmezsin,

Sevgili yoksa yanında,o günün elem olur,
Kaderde ne varsa olur,sabret bu günler geçer,
Daima şükret haline,bir gün o, yalnız kalır,
Zorluk sonu kolaylıktır,Rabbim kapılar açar.

Yeterli, uğraştığım gece gündüz şiirle;
Rabbim Rahman ve Rahim,sataşma sen cahille...

Niçin gelmiyorsun üşüyorum ben!
Hani seviyordun, Sevmek bu mudur?
Bir selam göndersen,anla artık sen,
Hani seviyordun, Sevmek bu mudur?

Yıkma beni zaten bak düşüyorum,

Güzel mesaj verir şuurlu şair,
Gönül ateşimde közümdür şiir,
Nurlar saçar bize,sözünde mahir.
Fikir sancısında,sızımdır şiir,

Yüce Peygamberim,şiiri över

Sabret,dener Rabbim,bizler naçarız
Hasta evlat,eşle,sınav oluruz,
Boyun büküp,kader,deyip geçeriz,
Hayat,ölüm sınav için biliriz.

Hüzün paylaştıkça,azalır derler,