Adem Akıncıoğlu Şiirleri - Şair Adem Akı ...

hangi kuş konsa yorulup yeryüzüne bakmaktan
bir intihar daha örgütlenmiştir kadınlardan
şimdi bu şiirin hangi harfine sokulmuşsa küçük kara balık
oradan karışır bir ırmak denize hıncahınç
duyan var mı o harfin yalnızlığındaki tükeniş hevesini
susan yanları nasıldır bir yolun yanlış yönü gösteren tabelânın altında

kediler diyorum
geceye sığmayan
ve alırken veren

anlamı koy bir kenara
an'a dahil kestirme bir söz

haksızlık etme bana
bir gül gibi yakama taktığım
cerahatten habersiz
öldürmelisin beni

bahanesizdim

pul gibi yapıştırılmış gözlerimize geceler
üşüdüğümüz son çimenliği
pekiştirmişiz bir paltoyla
uyanmadan anlayamıyor insan
derin bir rüyada işlendiğini
ıslak oluyor marttan sarkıtılmış nisan geceleri

-önermelerin en yücesi alâaddin soykan'a

göğün tahammül ettiği
anakaraların en büyüğü..
gerçeğini rüyalara bırakmış
konuşulmamış şaşkınlık...

yol'un terk ettiği yolcu
aydınlık her zaman yaralar
- kötücül uykusuzluktaki düş tohumu -
dursam karanlık birikir
geçtik mi akabe'yi

yönsüz ufka kerteriz noktası çizmekle oyalanan
içimizdeki en sapa yol dönerken kendisine
kaptırdı paçayı aşkî kuşkuculuğun alevine
ortalama bir zamana koşuttuk oysaki
bir bakıma akkor tadında durgunluk uykusuna
maraton ortasında dinlenceye çekilmek meselâ

söyleyebileceğim herşeyi unutmak için
dalında çürümüş bir elmayı
yerine koymaya çalıştım

harfler mekânıdır pıhtılaşmış sızıların
söz rüzgâr rengi bir tonla sokulur dile

eğreti durduğum masalarda
oyunlarla eksildim
attığım her zar kırık geldi
çokça, hep yektim oysa
oyunlarla yaşamadığımdan
şart değil

rüzgârın oyduğu boşluğumu
kanat darbeleriyle yoklayan gecenin
koynunda, düştüm yoluna.
hep mezar kazıyordu melekler
kara bir gök içimden geçti.
bacaklarım paramparça ilerledim soluksuz