Yola çık emri geldi senedimiz belâdır
Belalardan korku yok… Sahibimiz Mevlâdır
Sevinecek az sonra, yolcuyu bekleyenler
Geceleri sabırla gündüze ekleyenler
Eşref-i mahlûkata yükselince yeni ses
Yeryüzüne yolcudur artık ilahi nefes
Var oluş yankıları yükselirken semâya
Ezanın arkasından başlıyorlar selâya
Mutluluk kaynağıdır ilk adımım, ilk hecem
Annemin şefkatiyle aydınlanıyor gecem
Hayatımın anlamı eğlencedir, oyundur
Saklambaçlar, bilyeler o yaşlarda efsundur
Şiir gibidir zaman, sanki hiç bitmeyecek
Sanki âdem yurdundan ayrılıp gitmeyecek
Var oluş soruları yükselirken semâya
Ezanın arkasından başlıyorlar selâya
***
Kârımı zararımı bildim amma rahat yok
Doğru yanlış cetveli sayılarda hayat yok
Kesmiyor hasretimi gerçeğin çıplak yüzü
Bir heyula oluyor mantığın tamam sözü
Fukaralık mutluluk… Övünmeye medar mı?
Aklın gittiği menzil sonsuzluğa çıkar mı?
Şimdi insan olmanın yükü omuzlarımda
İki cihan parlıyor benim yıldızlarımda
Dar geliyor gözümün seçtiği âlem bana
Açılmalı bu yoll
..........
..........
Kayıt Tarihi : 30.9.2018 19:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanın alem-i ervahtan başlayıp fenaya uzanan yolculuğu
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!