Hiç kendim olmadım ademden beri
Sen olamıyorsam daha neyim ben
Bir hâneyim metruk Âdem'den beri
Yaşamak adına bahâneyim ben
İlk ve son yüzü yek felek zarında
Sevilmeden sevmiş ol nazârında
Bir kuzu bin kurdun can pazarında
Olmamış olmanın lehineyim ben
Ölümlerden ölüm sen seç -bu kolay-
Zulümlerden zulüm beğeneyim ben
Urfa civârında balıkları say
Ateşten korkan bir pervâneyim ben.
Kayıt Tarihi : 13.11.2012 12:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üstadım ateşten korkan bir pervâneyim ben demiş ama, buradan hiç de öyle görünmüyor. Sanırım ateşe girip yanmayanlardan üstadım...
En kalbi tebrik ve takdirlerimi bırakıyorum efendim.
İnsan, hayata da gören gözlerle bakmak zorunda. Aksi takdirde “bakar kör” olmaktan ileri gidemez. Ne aklı kendi aklı, ne iradesi kendi iradesi olur. Sadece nesnelere bakar, nesneleri gördüğünü zanneder, lâkin özüne, var oluş sebebine vakıf olamaz.
Bir şiir okurken de aynı anlayışla bakmak en doğrusudur.
Bugün çoğumuzun bilmediği veya unuttuğu ufacık sayılan, ama aslında anlamca çok şeyi değiştiren işaretler var ki, bunları ancak dikkatli gözler görebilirler.
Şiirin başlığı, konusuyla yani muhtevasıyla doğrudan ilgili.
“Adem” yazılışını görmek lazım. Özellikle şiirin ilk dörtlüğünde de geçiyorsa bu kelime, mutlaka dikkat etmek lazım. “…ademden beri” ve “…Âdem’den beri”
“Adem”in “yokluk – hiçlik” olduğunu bilmeyenler, sadece isim olarak veya insanlığın babası olarak düşünenler, sadece tek gözle bakmış gibi olurlar.
Göz ucuyla okuyarak kendince bir şeyler yazmaya kalkanlar, bence şiirden zevk alanlar değil, şiiri katledenlerdir.
Okunmuş olması, belki “tıklanması” bile bir şeydir. Ama bu “tıklamaya” veya “tıklanmaya” nasıl bir anlam yüklemek gerektiğini, ancak bu işi yapanlar bilirler.
Şiirde oldukça güzel “telmihler” ve tasvirler yer almış.
İnanç dünyamıza, dini literatürümüze, özdeyişlerimize öylesine güzel yer verilmiş ki, işte dikkatlice ve anlayarak okumayanlar bunu fark edemezler. Zaten bir şey de anlamazlar.
Atılmışa Hz. İbrahim ateşlere, dönmüşse her bir odun balıklara, cefanın en âlâsı yaşanmışsa…
Nerde ki bunlar, demek yerine gören gözle okumak dememiz işte bundandır.
“Günün Şiiri” seçen “Seçici Kurul”a ve güne lâyık eserin şairine tebrik ve takdirlerimi sunuyorum.
Şiir deryasında yüzmeyi çok iyi bilen, Karadenizli olduğu halde bir türlü yüzme öğrenemediğini söyleyen şaire derim ki:
Şiir deryasına dalar gibi denize dalmadan yüzme öğrenilmez.
“Ekmek çarpsın ki!..” oldukça güzel ve bir o kadar da anlamlı şiir.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Hikmet Çiftçi
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
TÜM YORUMLAR (13)