Adem Şiiri - Halil Topaç

Dünya sen garipsin, insanın garip.
Haksız yerde zulüm etmişi gördüm.
Sen insandan, insan senden acayip.
Bir şey anlamadan, yetmişi gördüm.

Derdin benden biri, boynumda külfet.
Beni zede ettin, külfetin afet.
Karaborsa olmuş, insanda iffet.
Bir gram bulunsa, satmışı gördüm.

Tatlı dil kalmamış, zehir zemberek.
Mademki insansın buna ne gerek.
Fakirin aşına, gamsız çökerek.
Tuz diye zehiri katmışı gördüm.

Hayvan değil, insanoğlusun madem,
Bet bakma insana, yaklaş bir kadem.
Sana hayvan değil, desinler âdem.
Kötü içinde de, ermişi gördüm.