Ekmeği bölüşürler,yorgun bitap
Suyu çok severler,susuz değillerken de,
Merhametin içinde şakayık kuşları onlar
Her göz kırptığında yeniden doğarlar
Sorgusuz sualsiz yağmur gözlerinde
Sabahsız geçinen yollar biliyorum..
Ve umarsızca sayıklanan kelimeler
Bir an durup düşünmeden,
Sıkılan her merminin menzili onlar…
Katre katre içinde gez adem..
On bin yıl dargın ve küskün,
Hangi çehrede kayıtlı tuttuğun günlükler
Toprağa salınan nefes,çatlayan tohum
Adem içinde giz onlar…
Kayıt Tarihi : 25.5.2010 21:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ruşen Ali](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/25/adem-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!