Günümüzden bir kaç yüzyıl ileri bir tarihte
yaşlı bir adam yaşıyordu evlerden birinde.
Can çekişiyordu, söylenmediğinde şakalaşıyordu
ölüme savaş açmış eski bir psikopattı.
Gençlik aşısını keşfettiği o eski günlerde
ölümsüzlük aşısı çok kişiyi kurtarmıştı.
Şimdi kendisine biri bakıyor bu virane
odanın içinde. İşte Azrail, elinde kaşığı
beslemeye çalışıyor onu, gözünde gözyaşı.
Ölümdeki mucizeyi görmüş biri olarak
hala kıs kıs gülüyor besleyene kendisini.
-
'Mucize Kutusu' grubundaki mucize can
ablanın şiirimsi'si ve yolladığı resim üzerine
Bak yaşlı adam bak,
dışarıda bile kedi köpek ile kavga ediyor
çöp tenekesinde.
Bence hiç şaşma, fakat istersen
Azrail'e söz neden geçirilemediğini
düşünebiliriz birlikte.
Aksayan bir şeyler mi var bir yerlerde?
Yoksa yanıt mı bizde?
Kayıt Tarihi : 6.2.2005 02:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ilk bölümde ölüme meydan okuyan adamın,azrail tarafından gözünde yaşla bizzat beslenmesi enteresan.
son bölimdeki soru ,cevap kadar ilginç olamaz sanırım..
kutlarım.
düşünebiliriz birlikte.// düşünüldüğünde kazanan Azrail olur ve yanıttıda cevaplanmış olur..Sevgilerimle Akın..
Yoksa yanıt mı bizde? '
Düsünen düsündüren sair, yaniti saniyorum hepimizde, TEK'de...
Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (3)