Adaptasyon Şiiri - Can Fırat

adaptasyon


hayat dediğin nedir ?
sence bilmem 
ama bence 
biraz tebessüm
bir tas su 
bir fincan sabah kahvesi
tabiki
baş başa içilen ikindi çayları sonrası sohbetler ve
güzel şeyler paylaşmak gibi
gül gibi
gülüş gibi
ekmek gibi 


sonra 
örneğin komşu Mehmet'in 
komşu Hasan'a yaptığı haksızlığı 
görmek ve eleştirmek gibi


demeki hayat yemek içmek kadar 
haksızlıkları görmektir de
yoksa ölüden farkımız 
nedir ki


babam derdi 


"görüpte
görmek istemeyenin
gözleri suçludur 
gözleri suçlu olanların dili ölüdür 
dili ölü olanların 
beyni kirlidir 
beyinleri kirli olanların içleri cehennem azabından 
yangın yeridir"


"heyhat onlar artık yaşayan ölüdür"




düşündümde
ne doğru söylemiş babam
yaşayan  ama ölü
tıpkı
aynalardaki çisimler gibi !


mesela 
bak aynaya gör kendini 
bak saçlar aynı 
yanaklar aynı 
parmaklar ve dudaklar ayni
bir tek gülüşler ve 
sesler farklı 
diğer her şey ayni 


gülüm 
gülüşleri koru derim
farklı olan her şey değerli 
ve sesli olan her şey
çok daha  kiymetli


peki gülüşleri farklı kılan ne dersen ?
aynalar derim 
çünkü aynalar ses vermiyor gülüm 
demeki ses önemli !


ne güzeldir gülüş sesi 
tıpkı gümüş sesi gibi 


gümüşü demirden ayırttan yumuşak sesi ...
yaşayını ölüden ayırttan
bir şeyde sesi 
demeki
seslilik güzel şey 
sessizliğe ses olmak gerekli
yoksa ölüden farkımız nedir ki


hayat dediğin nedir ? gülüm 
insana
emeğe
doğaya 
saygılı ve sorumlu davranmayı bilmektir 
çünkü yaşam kutsaldır 
çünkü emek yaşamdır
doğa vardır ve yaşamı kutsal olana 
bağışlayandır 

demeki en büyük ve en fedakar 
emekçi doğadır 
çünkü ölen herşey doğayadır 
ve doğan herşey doğadandır 


o halde doğaya uyum sağlayalım
çünkü doğa bağışlayandır çünkü  örtendir 
o örtmese hal nicedir
 
bak gülüm 
bak şu ağaca 
serçeyi ne güzel barındırır
serçe solucanı şuûrla
yavrusuna yedirir 
bu azgın akan dere 
serçeye yem olan solucanı 
nasılda özenle yetiştirir 
ve serçe sadece ihtiyacı olanla yetinir


eğer ki fazlalık varsa derenindir


bak bu evrende evsiz barksız
bir tek varlık yoktur
her şey doğayla barışık ve barınaklıdır


insandan hariç 


bir tek insan insandan kaçarken yolarda perişandır açtır 
sürgündür yurdundan 


demeki yine insan kadar vahşi bir yaratık 
bu evrende tek insanıdır 
kendini evrende  efendi sanıpta
reziliği yaşayan ve yaşatan 
tek ama tek varlık insandır gülüm 


demeki insanı 
insandan farklı kılan 
tek şeyi
insana güzel bir yaşamı reva görenidir 


bak bu atasözü insanın en  güzel ifadesidir 


"insan insanın kurdudur"


ne kadarda doğrudur değil mi ?


son sözüm şudur


efendim olma çabandan adil olman imkansızdır 


o halde efendim olman gayenden vaz geç ki 
dostça huzur içinde ve hata kardeşçe yaşayalım 


sözüm herkesedir

Can Fırat
18 haziran 2917