Adanmışlık Şiiri - Ozan Oğuz

Ciğerlerimden içeri çektiğim
Dumandan defalarca şekillendirdim seni
Rüyalarımda yaşattım
Düşüncelerimde hep sen vardın
Uykularım kaçtığında kaçtığım

Kontrolu kaybettim defalarca
Kabuğumun dışına çıktığımda
Sen vardın yanımda
Hayali varlığın ile olmak da güzeldi
Senin olmadığını ve olamayacağını düşünememek o an
Gerçekten kaçtığımda kaçtığım sen

Ruhumun kurban edilişi
Bu acıyı devam ettirsede
Bir amaç vardı
Ve belki de ulaşılacak bir zaman
Rolun dışında:
özgürlük gerekmediğinde daha fazla..

Derinlerde yaşatmalıydım seni
Bu ömürde karşılaşamayacağımızı biliyordum
Hatırlaman için beni
Ve ben son kez gözlerimi kapattığımda
Cennettimde rastlayabilmem için sana

İstirahatgahında gözyaşlarımı kurutmak
Yeterli olmamalı
Geriye hep bir şey kalmalı
İçimde; başkasına verilmemek üzere
Özgür bırakılmamalı kalbim
Başkasına karşı

Ve kanayan parmaklarımla tuttuğum
Parçalanmışlığımla sakladığım
ölümsüz siyah gülü
Verebilmeliyim sana
Adanmış olan ruhumla

Sevgi yargısız olduğunda..