Adanmış Şiir Şiiri - Kadriye Şenkaya

ADANMIŞ ŞİİR

Ben sende doğmuşum..
Ruhumun gemisine liman..
Yüreğime aşk iksiri..
Dikenli bahçeme gülsün..
.
Islanarak gel kardelenim en çılgın mevsimlerde bile
Herdaim yüreğimde yaşatırım ateş çiçeklerini..

Köhne barınaklarda bile mutluluğumsun..
Alabora olan limanlarımın kurtarıcı mimarı cansuyum..
Uğruna yaktığım ışıklar beni de aydınlatsın..
Sensiz güneşlerin zamansız zühresinde kayboldum
Toprakla kaynaşır yürek senin narına düşer..
Koca gökkubbenin kızılında ben sende doğmuşum
SENİN nefesinde acemaşiran olmuşum
Anlatamazsam sağır taşlara hicranımı..
Sarı safranlar uçurum kardelenleri alsın canımı..

Korkakların ne kıblesi ne mezarı olurmuş..
Seni seviyorum ne kıymetli kelimeymiş...
Her bedene uyan libas değilmiş..
Kiminde sevda cılız bir ziya ha söndü ha sönecek..
Kiminde okyanusları aşar..
Nekadar çok aşık varsa..
O kadar güçlü yanarmış ışık ruhlarda, sen ve ben gibi
Acı yonca bitmemiş dağlarda sevdim seni..
Ellerin türkülerini öksüz bıraktım ! sende doğdum dildarım..

İskelet şehirlerin üzerinde doğan baharım..
Gözlerinde gecelerim aydınlanıyor vatan vatan..
Oğlunun kızının çıktığı kapılarda bekle beni yar..
Güllere hasret aşiyanları onaralım birlikte..
Karlar yağmadan tez bahar düşsün gönlümüzde..
Göğsümde nefesini çoğalttığım yar..
Özgür yıldızların altında çerağ olduğum yar gellll.
...
KATYA