Adanan İnsan; KENDİ VARLIĞININ EMNİYETİNİ DÜŞÜNEMEYECEK KADAR BİR ÖZVERİDE OLABİLİR! .
--------------------
Kendi varlığının sonunu düşünmeden, yaşanan güçlüklere göğüs gererek; adanmış olduğun dostluğun tebessümüne hizmet vererek, tüm dost tebessüm sahibi insanların daimiliklerdeki huzur ve umudu için çalışabilmek! . Bir emek verilmiş, SAYGIDEĞER BÜYÜKLERİMİZİN ÇABASI ile! . Benim de emeğe bir katkım olabilse ve daimi olsa tebessüm her alemde, daima! . Kendi şahsi kazanımımın zerrece değeri olmamalı ve adanmışlığım; dostluğu daima tebessümde bırakabilmelidir! . İYİ Kİ VARSIN DOSTLUK! . { Kemal KABCIK - ANTALYA }
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta