Adanalı Sultan Kız bir Alanyalı oğlanla evlenmeye karar verir. Bu olayı duyan kızın ailesi razı olmazlar. Bu durum karşısında oğlanla kız evlenirler. Evlenmesine evlenirler de bu durumdan hiç de hoşnut olmayan Sultan Gelinin Babalığı alır eline kalemi. Bakalım Sultan geline ne söyledi..
Adana’dan çıktım, başım selamet.
Alanya’ya geldim, gelince koptu kıyamet.
Sevgi değil de, Allah’tan bir emanet.
Babam Adana’da kimlere emanet?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta