Adanalı Sultan Gelin’in Öyküsü

Adanalı Sultan Kız bir Alanyalı oğlanla evlenmeye karar verir. Bu olayı duyan kızın ailesi razı olmazlar. Bu durum karşısında oğlanla kız evlenirler. Evlenmesine evlenirler de bu durumdan hiç de hoşnut olmayan Sultan Gelinin Babalığı alır eline kalemi. Bakalım Sultan geline ne söyledi..

Adana’dan çıktım, başım selamet.
Alanya’ya geldim, gelince koptu kıyamet.
Sevgi değil de, Allah’tan bir emanet.
Babam Adana’da kimlere emanet?

Söyleyin anneme, annem ağlasın.
Annemden gayrısı, yalan ağlasın.
Babamın oğlu var, beni neylesin.

Adana’dan yedim taze meyveyi
Boşa çiynemişim yalan dünyayı.
Babama gönderdiler, benim künyemi.
Söyleyin anneme annem ağlasın.
Babamın oğlu var beni neylesin?

Adana ile Alanya’nın arası, boz dumanlar giresi.
Hiç de hoş olmadı, gönül yarası.
Vardır babamın üç ciğerparesi.
Ben söyledikçe artar hançer yarası.
Bizi böyle eden Adana’nın töresi.
Söyleyin anneme annem ağlasın.
Annemden gayrısı yalan ağlasın.
Babamın oğlu var beni neylesin?

Babam der ki;
Alanya ya dünya insanları geliyor akın akın
Aynı dindeniz onu dışlamayın sakın!
Fatih Sultan Mehmet’in adıdır onun adı.
Hiç de üzmeyin sakın.

Kızım kocanla birlik olasın.
Ömür boyu bir yuva kurasın.
Allah’a emanet olasın!