Adana Şalvarlı Bir Hayal Şiiri - Nebi Ünler

Gün doğarken, birer birer ayrılıyordu
Teknelerle, iskeleden, coşkulu balıkçılar…
Sahilde kalanlar; “ rast gele” diye haykırıyordu.

İskeleden, Ağır ağır uzaklaşıyor o gemi
Tek başına bir pelikan ve gürültücü martılar
Bekliyorlar sandalcıları… Ve atılacak her yemi.

Biraz avunacağım, sigara, çay eşliğinde yazıp çizerek!
Nizamiye de nöbetçiler sabah uyuşukluğundalar,
Uyandırıyorum ister istemez… Mutlaka çıkmam gerek.

Urla yolunda bir sahil kahvesi… Akşamdan kalmış
Tayfaların çoğu yalpalamakta… Bana mı öyle geliyor,
Sarhoş olan benmiyim yoksa? Gözüm maviye dalmış.

Adana şalvarlı bir hayal, yutuveriyor sanki, dalgalı deniz
Çözümsüz bir bilmecedir, içimde ki meçhûl sızının anlamı,
Sigaramın dumanında yükseliyorum, yok burada senden iz.

Bulut, deniz, ay, martılar, kargalar, yalnızlığımla ben
Fener’in üzerinde kızıl saçlı Adana şalvarlı bir hayal
Yürek Yağmur’un elinde kalem, dizelerinde bir tek sen!

Urla, 08.02.15 - 06.12 Y.Yağmur
….. x x x
Adanasız, 24 Aralık 2015 Düzenleme