Adana Gibiyim İşte Şiiri - Sibel Coşkun

Adana gibiyim şu aralar
Öylesine unutulmuş, öylesine yalnız.
Adana gibiyim işte,
Bir yanım ana koynu gibi sıcak.
Bur yanım unutulmaya yüz tutmuş kurak bir toprak.
Bir yanım bahar şimdi,
Hangi sokağımı dolaşsan portakal çiçekleri.
Hangi yüze baksan içten ve samimi.
Nereye gidersen git ardında tatlı bir esinti.
Lakin bir yanım hep yangın yeri,
Adana gibi...
Kaç kurtuluşa şahit olmuş,
Kaç sanatçının dokunuşuyla süslenmiş şehir.
Taş köprüsünden geçerken Merkez Cami'ye
Maneviyat kokan tarih adeta dile gelir.
Adana gibiyim işte,
Bir yanım binlerce yıla direnmiş,
Acıyı, maneviyatı, geçmişi saklar durur bağrında
Bir yanım hergün yeniden doğar,şehri çevirir.
Portakal çiçekleri gibi yaşama sevinci kokar...