KİRVE KENAN
Çukobirlik'te çalışırken iş’te
Tanıdığım dürüst insan. Kirve Kenan
Kadirli’den gelmişti Adana’ya,
Çalışıp yaşam kurmak aklında,
Kısa sürede göze girdi.
Sendikacı hatta. Hatta Usta dendi.
Köyden evlendi. Çocuklara erdi.
Dürüst olarak sevilen, bilinendi.
Kirve Kenan emekli olunca,
Karpuz sattı. Manav oldu. Şoför oldu.
İşçilikten Sonra, Yaşam daha zordu.
Emekli maaşı ile geçmiyordu zaman.
İşten işe koşuyordu, yaşlansa da kirve Kenan.
Eğilmeden, bükülmeden, Yılların yükü omuzun da
Kırışıklıklar oluşsa da yüzünde…
İnsanlığını koruyarak mutluyum diyordu.
İşçinin çilesi yaşadığı sürece bitmiyordu.
ÖMER FETHİ GÜRER
Ömer Fethi GürerKayıt Tarihi : 26.9.2007 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!