Adana'da 100 Yıllık Onur

Fransızlar girdi, Adana'mıza,
Hunharca kıydılar, çok canımıza,
Yılmadık, güvendik, imanımıza;
Zulme karşı durduk, Çukurova'da.

Bir tek çadır kalsa, tütse tek ocak,
Umut var, kurtulur, her köşe-bucak,
Millet önderine, açarken kucak;
Kilikya'yı kurduk, Çukurova’da.

Karboğazı Harbi, şevk verdi bize,
Toroslardan inip, getirdik dize,
Bırakmadık yurdu, çapulcu, yoza;
Leşlerini serdik, Çukurova’da.

Tufan Paşa, Suphi Paşa, Saim Bey,
Gülekli Hatice, İbo Osman hey!
Sıçramaz Hüseyin, Gizzik Duran say...
Ne neferler gördük, Çukurova'da.

Kuva-i Milliye bozdu oyunu,
Dünya gördü Türk’ün, asil soyunu,
Ermeni, Fransız, aldı payını;
Defterini dürdük, Çukurova’da.

Sakarya Harbi’nde, gelince zafer,
Kalmadı düşmanın, dizlerinde fer,
Anlaştı mecburen, başladı sefer;
Pişman edip sürdük, Çukurova'da.

Tüfek de kullandık, kazma, nacak da,
Adadık uğruna, kol da, bacak da,
Bundan yüz yıl önce, tam 5 Ocak’ta;
Kurtuluşa erdik, Çukurova’da.

Ruhunuz şad olsun, şanlı yiğitler,
Anlatmaya yetmez, kalem, kağıtlar,
Sayenizde hürüz, bitti ağıtlar;
Halaylara girdik, Çukurova’da.

Süzülsün göklerde, aşkla bayraklar,
Bizlere emanet, kadim topraklar,
Gururla, şerefle, çarpsın yürekler;
Göğsümüzü gerdik, Çukurova'da.

Muhittin Alaca