Adana Şiiri - Fuat Altungök

Çok çoktan da çok
Sayarken bile çok,
hepsinin bir nostalji albümü
ben bir fidanken onlar çınar
kulaklarımda hepsinin nefesi var
kokular sırtlarında binlerce anı taşıyor
Yükümü önüme bir bir koydular
uzaktan geçen bir hergele
ardında keskin kokusu
çocukluğumla arkadaş
lastik terlikleriyle
Bak ardından koşuyor
Kırbacın şaklaması
yanağımda acı çiziği kabartıyor
ne sıcaktı ne sıcak
Asfalt gölgelere kaçıyor
lastik kokusuyla solgun uzun
hortumdan bir can umuyor

Evlerin altında ekmek kurnası
hızarın talaş kokusu gürgen dişbudak
polyester ,kumaş, taşlama demir kokusu
fırında pişen taze pide
Sıkılmış portakalların kabukları
karpuz kabuğundaki karıncalar
kahve , kavrulmuş çekirdek
soğan salatası
kıyma , kuşbaşı aslan sütü
Çerçi rüzgarların heybelerinde
AdAnamın nemli kokusu

Kaç sinema vardı ardı ardına
Bembeyaz dik perde duvarları
tahta sandalye leblebi tozu
gazoz zaman bade
Gözü siyah çizgililer ,
Barbar Conan, Tarzan Avanak...

Kiralık kitapçı Recai
Köşede kutularda Teksas ,Tommiks, Zagor
Fotoromanlar bir lira ,üç lira, beş lira
çok hızlı okurduk zaman bitmeden kitap bitsin
birde sopa yerdik paranı nasıl çar çur edersin

Bir yağmur yağar ama pir yağar
Gavur gölleri olur
çizmeler balçık balçık çamur
olsaydı kayık ne güzel yürürdü

En güzel tatlı günler
Neden böyle ekşidi
Dün gerçek olanlar
bugün Eskimo gibi eridi
koca ahşap konaklar
Cumbalarla gömüldü
Belki inanmazsınız ama
Taşköprü şahit buna
Adana çocukluğumda
genç yaşında öldü
Seyhan çok ağladı
Bütün cepler güldü
Hep bir elden Adana
Kuzeylere gömüldü