Adana Şiiri - Cüneyt Tekin

Bu banktan bir tutku geçti
Ki yağmıyordu yağmur
Islatmıyordu bu ahmağı
Ellerinde onun elleri
Bir kadın sustu geçti bu yollardan

Benzemiyordu başka şehirlerin banklarına
Ne Kuruçeşmeydi ne Boğaz’a karşı
Çocuk değildi yalnızlardan
Işığın geçti bu yıldızlardan

Özlemin kölesi bu eller
Basıp giden kaç ay
Otur da gönlüm bari sen say
Bu nasıl yazıdır yaradan
Bir rüya, geçti gitti uyumadan
Bir de sen Adana’dan.