Ben sevmişim canı gönülden seni
Yeryüzünde yoktur eşin Adana.
Uzaktan kendine çekersin beni
İlkbahardan güzel kışın Adana.
Yerde metro, tren, havada uçak
Bahçede portakal ovada göcek
Dört mevsim açıyor bağrında çiçek
Dallarda ötüşür kuşun Adana.
Bereket savurur Seyhan’ın suyu.
Yeşile bürütür beldeyi köyü
Cenneti aratmaz her iki kıyı
Severim toprağın taşın Adana.
Güneş yerden doğar havaya yürür
Şavkı binaların camına vurur
Bu görüntü bana ayrı haz verir
Gözüme dolunca ışın Adana.
Ayrıldığım ilk günümden bu yana
Özlemin çekerim ben yana yana
ELEMİ’yi kurban edem gadana
Uzun olsun ömrün yaşın Adana.
İbrahim PATAZ
22.07.2010 Osmaniye
Kayıt Tarihi : 22.7.2010 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Pataz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/22/adana-18.jpg)
Mazi birden canlanır baktığımda Seyhan'a
Önce ilk geçenleri görürüm Taşköprü'den
Bir sözün düşer seni vurup duran cihana
Bir gün daha silinir çabuk geçen ömürden _____ Arif Tatar
TÜM YORUMLAR (3)