Adana Şiiri - Gülhan Özkara

Artık kelimelerin sihrini bıraktım
Gecelere şiir yazmak yok
Kendi şiirini yazsın alem
Yağan kar, düşen damla, minarelerde alem
Parlayan poyraz manzaraları kalem
Aladağ önlerinden güneye temiz
Issız sular akıyor lacivert deniz
Kıyısında Zamantı'nın adını bilmedik kuşlar
Çukurovanın geniş düzlüklerine inat
Yeryüzüne kafa tutan
Adanalı yokuşlar
Karanfil dağlarında mızrak boynuzlu vahşi Erkeç
Aladağları bütün ihtişamıyla kışın gördüm
Dilim lâl, dilim kekeç
Gelsin Ağrının beş binli tepeleri
Aladağları ders alsın
Öyle ölümcül ki kuzeyde sapaları
Ağrı dağı dağlığından utansın
Bu yüksek karların temiz pınarları
Adanalı delikanlı büyütür

Ayranı kabarmasın hele ki Türk'ün
Yüzünü devden çevirmez kahpe feleği ürkütür