Yazma bırak, kalemi elinden. Eğme hiç boşuna, eğme!
Değmeyecek satırları, kâğıdı, değersiz mürekkebinle ezme!
Zihnine oturan o boşluğa zifiri karanlığın yeterde;
Senin zamanın çok anlaşılan, yararsızlığa kendini adarsın.
Sürme elini, çek! Zahmet edersin.
Kir ve pas kokarcasına, ehlindir acıtmaya düşleri
Saçma sapan aklınla içindeki pisliği zerk edersin.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
