Adamlığın Azlığı=Şark Kurnazlığı

Ey vaiz,
dudakla fısıldayıp duayı havaya üfürmek yetmez
Kelamın içe sinmesi kalp iledir
Mideye indirdiğin söz içime bir türlü sinmez
Bizim katımızda dua kalpten dudağa akar
Her kim ki hak ve hakikat için yazarsa
Kurduğu her cümlesiyle dünyayı yeniden kurar
Aksine,kem küm ile vesvese edip
Yalana yanlışa çanak tutarsa eğer
Kurduğu her cinsi sapık cümlesiyle
Kalbimizi kırıp dünyayı yıkar gider başımıza

Bizim için kim yüce gönüllü ve zorunluysa
Son kırıntısına dek gerçekçi,
Bir dost gibi içimizden geçsin istiyoruz
İçi dışı bir. Mevlana’nın deyişiyle arif
Ustaların gözüyle zarif olmalı ki
bize ilham versin.Evhamı ve yeisi bırakın.
Biz gün boyu tepemizde reis falan istemiyoruz.
Çekirdekten yetişen bir usta olsun.
Çünkü bir işe yaramıyor,
Onca salya sümük ağlayarak edebiyat yapan
Ali okulundan terk okumaz- yazar, bozar takımı.

Ey sonsuz düşüncenin gönül dostları!
Dili uzun, aklı kısa,sayıca kalabalık
Cücelerin teveccühünden uzak durun
Sözünü tutmayan utanmazların
Yaratıcıya yaranma yüzsüzlüğünden
Onlar ki Cizvit oyunlarıyla,
hazret pozlarıyla bize caka atarlar.
Hakim sınıfların,tiranların ağzından
Ne kadar içi boş, sığ ve kof laf varsa ondan ederler
ağzımıza.

Onların sadece tencereleri var
Pencereleri yok ki onların
Yüz yılın kürsüsünden bize hayatı okusun
Yıkılan bir dünyayı yeniden inşa etmek için
Adeta içimizden geçenleri okusun