Adamlığı bilmez, adamsı yaşar

Adamsı yaşar

Ustalık adına şu bizim çırak
Yola çıkmış gözlüğünü takarak
Ustasının öğüdünü yakarak
Kafasız her sırra ermeye koşar.
Adamlığı bilmez, adamsı yaşar.

Hak Teâlâ Aklı bir ona vermiş,
Sanarak aynada hep cevher görmüş,
Halbuki ömrünü sefilce sürmüş
Ayıya dayı der görmeye koşar,
Adamlığı bilmez, adamsı yaşar.

Hepimiz tanırız az yarı-buçuk,
İyi yalar dili oldukça çabuk
Arkadan konuşur, yüz yüze tutuk
Fitne tarlasını sürmeye koşar,
Adamlığı bilmez, adamsı yaşar.

Gidene paşa der, gelene ağa.
Kırk tilkiyle gece girer yatağa,
Çırpındıkça saplanır hep batağa,
Bataklıkta güller dermeye koşar,
Adamlığı bilmez, adamsı yaşar.

Yüzüne biraz gül; istismar eder,
Kimi görse onun suyuna gider,
Saf bulursa hemen orada güder
Beylerin koynuna girmeye koşar,
Adamlığı bilmez, adamsı yaşar.

Ner(e)den geldim diye ardına bakmaz,
Bildiğini okur kimseyi takmaz,
Yalan tek silahıdır elden bırakmaz.
Erdal'ın defterin dürmeye koşar,
Adamlığı bilmez, adamsı yaşar.

20/08/2020 Erdal YAYLA