Çaresiz kalmış kadınlar cehennemidir bu dünya.
Kimsesizliğin mahzun bakışlarıyla,
hep ıslak gözleri vardır kadınların.
Umudu tükenmiş, yorgun,
bir parça sevgi uğruna kandırılmış.
Mutluluğu kursağında bırakan hayatları imzalamışlardır kanlarıyla, canlarıyla.
Kimisi hayattan okkalı bir tokat yemiş,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta