Pencereden bahar giriyor şu köhne bekar evime
Tüm yokluklarına rağmen
Umutlar diretiyorum
Patolojik raporlara ve beni ölüme hazırlayan tüm dökümanlara
Yaşamım sonlanacak acıların gölgesinde
Ben adam kalmaya direniyorum
Beceremedim bir kadının gönlünden fazlasını
Sadece misafirdim geçici saltanatlarda
Ne eş olabildim ne koca
Yanlışlarım hep kendimeydi
Cezalar hep bana
Sevgiyle varoldum kendimce
Bitecek biliyorum,sonra diyecek zamanım yok
Geride ne kaldıysa adına yaşanmışlığın
Ne kadar isterdim oysa tadına varabilmenin yaşlanmanın
Ve birilerince anlaşılıyor olmanın
Direnmek adam kalabilmek demek
Ne zor adamken yalan olmak
Kayıt Tarihi : 10.2.2009 18:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tevfik Karınca](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/10/adamken-yalan-olmak.jpg)
Ve birilerince anlaşılıyor olmanın '
Şiirinin burasını çok sevdim usta...tebrikler.
Recep Uslu
TÜM YORUMLAR (1)