Adamıq artıq Şiiri - Sevinc Arzulu

Elə sönüb, alışmaz ki közümüz,
Sevgi ilə baxmayır ki gözümüz.
Uyğun gəlmir daha söhbət-sözümüz,
Bir evdə iki yad adamıq artıq,

Bizi belə yaratmayıb təbiət,
Olmamışıq ki pis məram, pis niyyət.
Yaraşırmı bizə böylə xasiyyət?
Dərdə dost, qəmə şad adamıq artıq.

Bir evin qayğısın qoşa çəkərdik,
Qanqalı çıxarıb çiçək əkərdik.
Bir vaxt şirin idik, bir vaxt şəkərdik,
Acı hiss, acı dad adamıq artıq.